در صنایع از پیچ و مهره ها بعنوان اتصالات اصلی صنعتی یاد می شود که در شکل های بسیار متنوع با گرید ها، سایز ها و قابلیت های مکانیکی و شیمیایی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند.
پیچ و مهره های فلزی در کنار جوش های فلزی دو روش برای اتصالات قطعات، صفحات و سازه های فلزی به یکدیگر محسوب می شوند که هر یک دارای مزایا و معایب مربوط به خود می باشند اما در کل مزایای استفاده از پیچ و مهره ها در قیاس با جوش فلزات بسیار گسترده تر است. بعنوان مثال از پیچ و مهره ها می توان برای اتصال سطوح با جنس های مختلف و گرید های مختلف بعنوان مثال سطوح فلزی فولادی به سطوح برنزی استفاده نمود حال آنکه اتصال دو سطح با جنس مختلف از طریق جوشکاری مقدور نمی باشد. البته برای اتصال دو سطح با بکارگیری پیچ و مهره ها نیاز به ایجاد سوراخ سطحی در داخل سطح می باشد که این امر سبب تمرکز تنش در این نقاط شده و مقاومت سطح در برابر انواع تنش های کششی، برشی و پیچشی را کاهش می دهد.
